Logując się poraz pierwszy w czeskiej bankowości elektronicznej można zauważyć, że różni się od platform w polskich bankach. W szczególności stosuje się inny numer rachunku przy przelewach krajowych (z Czech do Czech) aniżeli za granicę, gdzie stosuje się standardowy numer IBAN. Należy też wspomnieć o specyficznym numerze nazywanym variabilní symbol, który służy do identyfikacji płatności.

W celu zlecenia przelewu z czeskiego rachunku na inny rachunek bankowy w Czechach, stosuje się krajowy numer rachunku bankowego. Ten składa się z trzech części – prefiksu (předčíslí), numeru konta (číslo účtu) oraz kodu banku (kód banky). Wzorem posłuży nam numer rachunku 123456-1234567890/1234.

 Prefiks składa się z maksymalnie sześciu cyfr, przy czym niektóre banki wcale go nie stosują, bądź stosują prefiks krótszy. Brak prefiksu w numerze rachunku bankowego kontrahenta poznamy tak, że nie będzie on zawierał numerów przed myślnikiem. Tak samo w zależności od bankowości elektronicznej brakujące numery uzupełniamy zerami bądź zostawiamy puste, np. 001234-0123456789/1234.

 Podobnie jak w prefiksie środkowa część numeru rachunku składa się z maksymalnie 10 cyfr, jednak może być również krótszy, wtedy brakujące miejsca z lewej strony uzupełniamy zerami bądź zostawiamy puste (np. 123456-0001234567/1234).

 Na reszcie ostatnia część rachunku za ukośnikiem to kod banku, który ma zawsze 4 cyfry. Każdy bank stosuje inny numer. Pełna lista kodów poszczególnych banków w Czechach znajduje się poniżej.

 Szczególne znaczenie do identyfikacji płatności ma variabilní symbol (v.s.), który odpowiada polskiemu tytułu płatności i za jego pomocą identyfikuje płatność. Najczęściej rozchodzi się o numer faktury.